Ocynkowane nakrętki i śruby sześciokątne

Do wykonania połączenia śrubowego często używa się śrub.Jest to połączenie nakrętki wywierającej osiową siłę zaciskającą i trzpienia śruby działającego jak kołek, unieruchamiający połączenie przed bocznymi siłami ścinającymi.Z tego powodu wiele śrub ma zwykły, niegwintowany trzpień (zwany długością uchwytu), ponieważ zapewnia to lepszy i mocniejszy kołek.Często podawana jest obecność niegwintowanego trzpienia jako charakterystyczna dla śrub i wkrętów, ale jest to raczej przypadkowe niż definiujące.
Jeżeli łącznik tworzy w mocowanym elemencie swój własny gwint, nazywa się go śrubą. Dzieje się tak w najbardziej oczywisty sposób, gdy gwint jest stożkowy (np. tradycyjne wkręty do drewna), co wyklucza użycie nakrętki, lub gdy wkręt do blachy lub stosuje się inną śrubę samogwintującą.Aby zamontować złącze, należy zawsze przekręcić śrubę.Wiele śrub jest utrzymywanych nieruchomo podczas montażu za pomocą narzędzia lub konstrukcji nieobrotowej śruby, takiej jak śruba zamkowa, i obraca się tylko odpowiednią nakrętkę.